“When we sigh about our troubles,  It doubles everyday. When we laugh about our troubles, It is bubble blown away.  Let these words of love soothe your woeful eyelid,  But not your aching heart.  Mummy rests in peace to see her darling kid, To rise to sky in Maternal art.

“என் அன்னை இறந்ததையொட்டி எனக்கு வந்த ஆயிரக்கணக்கான அனுதாபக் கடிதங்களில் எனக்கு மிகவும் ஆறுதல் அளித்த கடிதம் இதுதான். ஆம், என் அன்னை, நான் என்னென்ன செய்யப்போகிறேன், எப்படி இருக்கப்போகிறேன், எவ்வாறு என் அன்னை கவனித்து வந்த காரியங்களைக் கவனிக்கப்போகிறேன் என்று என்னைப் பார்த்துக் கொண்டு தானிருப்பார். அவரது எண்ணப்படி நான் வளருகிறேனா என்பதையும் கவனித்துக் கொண்டுதானிருப்பார். அவர் ஆசையாக, அன்புடன் வளர்த்த பெண்ணாயிற்றே நான்.